PRACA W ZESZYCIE:

1.Stwórz tabelkę z dwiema kolumnami. Po jednej tronie napisz „z miłości” a po drugiej „z lęku”. Wpisz do tabeli  rzeczy, które robisz, relacje w których jesteś a także czynności (rytuały, praktyki, warsztaty), które chcesz zaprosić do swojego życia. Wpisując dane zatrzymuj się w sobie i sprawdzaj głęboko w sercu z jakiego miejsca to pochodzi, z jaką intencją to robisz – z lęku czy z miłości?

Czasem coś co wybieramy jest trochę z lęku a trochę z miłości, wówczas napisz to na środku przechodząc przez obie kolumny. W takim przypadku postaraj się pielęgnować w sobie intencję miłości bardziej i kontynuuj swoje działenie.

Ta tabela nie ma służyć osądzaniu siebie.  Jej celem jest spotkanie się z prawdą.

Każdą intencję z którą działamy możemy „przewibrować” gdy na prawdę spotkamy prawdę o lęku z którym idziemy przez życie.

Bywa tak, że  wystarczy, że zobaczysz prawdę i powiesz sobie „chcę inaczej” i to wystarczy. To już dużo.

Możesz też poprosić o wskazówki jak zmienić swoje życie na takie, które pełniejsze jest w intencje miłości.

A czasem, gdy już od dawna potrzeba zmiany jest żywa, to warto porzucić to, co robi się z lęku. Wówczas bardzo ważnym jest by w to miejsce zaprosić coś, co będziesz czynić z miłości. Dlaczego? Dlatego, że puste miejsce przyciągnie coś co podobne jest temu, co wcześniej się tam znajdywało. Jeśli świadomie nie zaprosisz czegoś o innej wibracji, pojawi się tam coś co także narodzone jest z lęku.

2.Napisz do siebie list na gorszy dzień. Wyobraź sobie, że piszesz do dziewczynki, która zagubiła się w życiu i potrzebuje wsparcia. Niech to będzie list pełen miłości i zrozumienia, z miejsca zdrowego i dojrzałego rodzica. Napisz tak jakbyś pisała do swojego dziecka. Daj mu słowa uznania i zaproponuj ciekawe czynności, które mogą wpłynąć pozytywnie na jej stan. Następnie zamknij list w kopercie i schowaj głęboko i zapomnij o nim lub, jeśli masz przyjaciółkę, daj jej go i poproś by Ci go zwróciła gdy będzie widziała, ze potrzebujesz wsparcia.